معرفی گیاه رزماری
گیاه رزماری با نام علمی Lamiaceae از خانواده نعناعیان می‌باشد. پرورش گیاه رزماری در بیشتر نواحی ایران معمول است. کشورهای شمال آفریقا مانند مراکش و تونس و کشورهای جنوب اروپا شامل اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، یوگسلاوی و آمریکا از عمده پرورش‌دهندگان این گیاه در دنیا هستند.
خواص دارویی و معطر رزماری
گیاه رزماری به دلیل خواص دارویی و معطرش شناخته شده است. همچنین به دلیل فعالیت آنتی‌اکسیدانی قوی آن، به وفور در صنایع غذایی و داروسازی استفاده می‌شود.
ترکیبات فنلی و آنتی‌اکسیدانی رزماری
پژوهشگران متعددی گزارش کرده‌اند که اثر آنتی‌اکسیدانی رزماری در بخش غیر اسانسی آن عمدتاً مربوط به ترکیبات فنلی دی‌ترپنی مانند کارنوزول، رزمانول، کارنوزیک اسید و متیل کارنوزات و اسیدهای فنولیک نظیر رزمارینیک اسید و کافئیک اسید است.
خواص ضد باکتریایی و ضد میکروبی رزماری
این ترکیبات علاوه بر فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی، دارای فعالیت‌های ضد باکتریایی و ضد میکروبی قوی نیز هستند و می‌توانند از بیماری‌های عروقی و التهابی مانند رماتیسم و سرطان پیشگیری کنند.
استفاده از رزماری در پرورش طیور
همچنین، در پژوهش‌هایی که به منظور سنجش مقاومت به گرما در جوجه‌های گوشتی تحت تنش حرارتی در اواخر دوره پرورش انجام شده، استفاده از گیاه رزماری مؤثر بوده است.
نتیجه‌گیری: رزماری به عنوان استراتژی موثر در کاهش تنش حرارتی
بطور کلی، با توجه به نتایج این تحقیقات، به نظر می‌رسد که در شرایط تنش گرمایی، استفاده از گیاه دارویی رزماری به علت خاصیت آنتی‌اکسیدانی طبیعی بالای آن می‌تواند باعث کاهش تنش گرمایی شود و به بهبود عملکرد جوجه‌های گوشتی کمک کند. بنابراین، استفاده از گیاه رزماری می‌تواند استراتژی مؤثر و اقتصادی در سالن‌های پرورش طیور باشد.
